سرگرمی

یه پارامتر مهم برای مشخص شدن یه تسر بد اینه که اگر Developerها همیشه دوستت دارن، حتما یه جای کارت میلنگه. البته معنی این جمله این نیست که هر تستری که مورد نفرته قطعا تستر خوبیه. ولی تستر خوب قطعا مورد نفرت توسعه دهنده‌هاست.

اندازه‌گیری کارایی کلا کار سختیه. علتش هم اینه که خیلی وقت‌ها از پارامترهای زیادی استفاده می‌شه که ترکیب اونها با هم حالات خاصی رو ایجاد می‌کنه. اما راه‌های ساده‌تری هم هست. لااقل برای تسترها.

محصولی که درست میکنی حتی اگر از جنس طلا باشه، وقتی به کار نیاد، برای استفاده به دردتون نمی‌خوره!

حتی وورکشاپ‌ها هم جای فضای تولید واقعی رو نمیگیرن. وورکشاپ فقط تا حدی دیدگاه عملیاتی به شما میدن.

دیدین تا حالا سیستم یه ایرادی داره، و وقتی از یه نفر دیگه میخواید به اون ایراد نگاهی بندازه، دیگه خبری ازش نیست!!!

بعضی‌ها، وقتی کدشون رو کامنت می‌کنن، حجم عظیمی از مشکلات تیم توسعه و تیم تست حل میشه. آقا بیا و مردونگی کن و کُدِت رو کامنت کن!!!  

نمی‌دونم تا حالا در رابطه با تست کنفرانس رفتی یا نه. نمی‌خوام بگم همشون به درد نخورن، ولی انصافا بین اون چندتایی که من رفتم تقریبا همش تو همین مایه‌ها بود. البته شاید این میون شانس من اینجوری بوده!

کار سخت و پرمسئولیتی هست، ولی انصافا یه لذت‌هایی هم داره

از گذشته تا به امروز…

قدرت مسئول تست اون لحظه‌ای معلوم میشه که بتونه روی Deployment سیستم تاثیر بگذاره. یه مسئول تست قوی نمی‌گذاره بدون اجازه اون Deploy صورت بگیره. چرا باید اینجوری باشه؟ برای اینکه مسئول طبیعیه بی‌کیفتی در اولین نقطه سرپرست تیم تسته.