توسعه نرمافزار مبتنی بر کامپوننت، ساخت نرمافزار را از منظر رشتههای متعارف مهندسی که در آن مونتاژ سیستم از قطعات “پیش ساخته آماده به کار” انجام میشود، نگاه میکند. از آنجایی که در سیستمهای Component-Based هم خود سیستم و هم ذینفعان در پروژههای توسعه این سیستمها با سیستمهای سنتی متفاوت هستند، لذا تست کردن سیستمهای مبتنی بر کامپوننت نیز متفاوت خواهد بود، و در اینجا نیاز به اتخاذ رویکردی جدید و متفاوت از تست سیستمهای سنتی وجود دارد.
آقای گراس(Gross) به عنوان مولف این کتاب در ابتدا چالشهای خاصِ مربوط به تستهای مبتنی بر کامپوننت را مطرح میکند، مانند: عدم وجود دانش از درون یک کامپوننت یا استفاده از یک کامپوننت در زمینههای متنوع. او معتقد است که تنها با Contract Testing به صورت توکار باعث میشود که یک Test Organization(برای اپلیکیشنهای مبتنی بر کامپوننت که بر فرآوردههای Building Test درون کامپوننتها بنیان شدهاند) قادر به جلوگیری از نارساییهایی(Failure) مانند آنچه در سال ۱۹۹۶ در ARIAN 5 رخ داد، باشد.
از آنجاییکه Building Testing درون کامپوننتها بر توسعه کامپوننت دلالت میکند، لذا Building Contract Testing با آن یکپارچه شده و یک متد توسعه مدل محور(Model-Driven Development) ایجاد مینماید. در اینجا مدلهای UML به منظور ترسیم معماری تست برای یک اپلیکیشن، تست کردن Interfaceها و تسترهای کامپوننت استفاده میشوند. این روش همچنین یک فرآیند و دستورالعمل برای مدلسازی و توسعه این فرآوردهها ارائه میدهد.